قابهای مهاربندی شده واگرا از سختی و جذب انرژی بالایی برخوردار می باشند. عملکرد لرزه ای این سیستمها، به خواص هندسی، مکانیکی و طول تیر پیوند وابسته می باشند. تیر پیوند کوتاه به علت ظرفیت دورانی بالا و توانایی اتلاف انرژی زیاد عملکرد مناسب تری را در مقایسه با پیوندهای بلند از خود نشان می دهد. در صورت نیاز میتوان با اضافه کردن المان های قائم زیپر به تیرهای پیوند، طول این تیرپیوندها را کوتاه ساخته و مکانیزم تشکیل مفصل پلاستیک در تیر پیوند را تغییر داد. در این پژوهش از نرم افزار اجزای محدودی abaqus و sap2000 برای مدلسازی قاب های ebf استفاده شده است. برای صحت سنجی مدل اجزای محدود از آزمایش تجربی که توسط برمن بر روی قاب های ebf صورت گرفته، استفاده شده و نتایج حاصل از مدل و آزمایش تطابق مناسبی دارند. با انجام تحلیل های صورت گرفته بر روی قابها، ملاحظه شده است که با افزایش طول تیر پیوند ظرفیت باربری قابها کاهش و تمرکز خرابی در اتصالات افزایش یافته است. استفاده از المان قائم در طول مشخصی از تیر پیوند با تغییر در محل شکلگیری مفصل پلاستیک سختی و ظرفیت باربری و سختی قاب را به میزان قابل توجهی بهبود بخشیده است. همچنین اضافه کردن المان قائم موجب کاهش تغییرمکان نسبی طبقات و یکنواخت تر شدن آن گردیده، که این بهبود در قابهای بلندتر و همچنین طول تیرپیوندی که می تواند باعث تغییر مکانیزم در تشکیل مفصل پلاستیک از حالت خمشی به برشی شود، بیشتر است.