سطح زندگی انسان ها نسبت به دهه های گذشته به علت انقلاب صنعتی رشد کرده است. این صنعتی شدن جنبه های منفی نیز دارد و آن نشر گازهایی است که محیط زیست را آلوده می کنند و سلامتی عموم را به خطر می اندازند. برای اندازه گیری میزان این آلودگی ها نیازمند حسگرهای گازی هستیم که برای گازهای مختلف از مواد حسگری مختلفی تهیه می شود. در این تحقیق ابتدا حسگر گازی بر پایه نانو الیاف های پلی-آنیلین به روش پلیمریزاسیون شیمیایی و سپس ترکیب نانو الیاف پلی آنیلین با اکسید روی به همان روش در حضور پودر اکسید روی ساخته شد. پس از خالص سازی پلی آنیلین و ترکیب پلی آنیلین/ zno در آب حل شد و روی زیر لایه های شیشه ای که الکترودهای طلا روی آنها لایه نشانی شده بود، به روش اسپین لایه نشانی شد. خواص ساختاری، اپتیکی و ریخت شناسی با استفاده از اندازه گیری های طیف سنجی uv-vis، طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir)، آنالیز پراش پرتو ایکس (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی اثر میدانی (fe-sem) مورد بررسی قرار گرفتند. تصاویر fe-sem شکل گیری نانو الیاف پلی آنیلین را نشان دادند. پاسخ نمونه های تهیه شده نسبت به گاز آمونیاک، اتانول و استون در دمای اتاق به روش مقاومت سنجی مورد بررسی قرار گرفت. حسگرهای گازی ساخته شده حساسیت خوبی نسبت به گاز آمونیاک نشان دادند (در حدود 150%) اما پاسخ آنها نسبت به دو گاز اتانول و استون قابل چشم پوشی بود که بیان گر گزینندگی بالا به nh3 در مخلوط سه گاز فوق الذکر می باشد. به منظور افزایش حساسیت نمونه ها، لایه نازکی (در حدود nm 10) از طلا (au) و نیکل (ni) به عنوان کاتالیزور به روش تبخیر حرارتی در خلاء روی pani و ترکیب pani/zno لایه نشانی شد. مشاهده شد که حساسیت حسگرهایی که با طلا لایه نشانی شده است، برای پلی آنیلین تا حدود 3 برابر و حسگر کامپوزیت پلی آنیلین با اکسید روی تا حدود 2 برابر افزایش یافت.