کارکنان دولت یکی از سرمایه های سازمانی دولتی در اداره امور کشور هستند. حسن عملکرد آنان در تحقق اهداف سازمان و دولت بسیار مهم و رابط? مستقیم با بازدهی بیشتر و مفیدتر، دور شدن از زمینه های تخلف و تخطی کارمند ، زمینه ساز پیشرفت خود کارمند و سازمان را دارد . حال با توجه به تبیین اهمیت حسن عملکرد کارکنان ، نظارت بر عملکرد ایشان یکی از ضروریتها به حساب خواهد آمد. نظارت دارای سازکارهای خاصی می باشد که یکی از آنها رسیدگی به سوء عملکرد و تخلفات کارمندان از طریق ضوابط خاص قانونی می باشد . قانون تخلفات اداری کارکنان دولت و آیین رسیدگی به آن تخلفات ، نحوه برخورد و نوع مجازات با کارمندان سازمان های دولتی را مشخص نموده است. از طرف دیگر اعضاء هیئت علمی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی نیز ماهیتاً کارمند دولت محسوب می شوند ، ولی چون از حیث و لحاظ کارشان که علمی و پژوهشی است و در جایگاه خاص تربیتی قرار دارند، قانونگذار به این نتیجه رسیده که تشریفات و قانون خاصی را برای ایشان تدوین نماید.هدف از تدوین این آیین نامه این است که با عنایت به اینکه رسیدگی عادلانه و به موقع در حسن عملکرد و تحقق اهداف سازمانی موثر است ، نیاز است با کنکاش و بررسی تطبیقی شباهت ها و تفاوت هایی که میان تشریفات رسیدگی به تخلفات اداری کارمندان دولت با تخلفات انتظامی اعضاء هیات علمی و مراکز آموزش عالی وجود دارد، نقاط ضعف و قوت آیین رسیدگی این دو قانون را احصاء و پیشنهاداتی را برای بازنگری و اصلاح آتی به قانونگذار ارائه نماییم.نتایج به دست آمده این است که در کل قانون تخلفات انتظامی دارای نواقص و ضعفهایی زیادی نسبت به قانون تخلفات اداری می باشد که پیشنهادات اصلاحی ضمن تبیین تفاوتها و نقص ها بیان شده است .