مهارت صحبت کردن به زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی مسلما امری مهم و دشوار برای زبان آموزان است. در نتیجه روشهای تدریس ارتباطی در دهه ی اخیر از اهمیت خاصی برخوردار شده اند.از میان این روش ها, تدرس فعالیت محور به دلیل داشتن ویژگی های قابل توجه بسیاری از معلمان, طراحان برنامه های درسی, ارائه کنندگان مواد درسی و زبان آموزان در جهان را به خود علاقه مند کرده است.بنابراین این تحقیق سعی کرد تاثیر آموزش فعالیت محور بر افزایش مهارت صحبت کردن انگیسی زبان آموزان ایرانی را بررسی کند.علاوه بر این, تاثیر آموزش فعالیت محور بر هوش هیجانی زبان آموزان مورد بررسی قرار گرفت.برای دستیابی به این نتایج 60 زبان آموز به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند.در اولین جلسه ترم تحصیلی دو آزمون برای ارزیابی مهارت صحبت کردن انگلیسی بر اساس فعالیت های شفاهی که قرار بود در ظول ترم اجرا شود , برای هر دو گروه از زبان آموزان برگزار شد. سپس از زبان آموزان خواسته شد به پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن پاسخ دهند. گروه آزمایش بر اساس روش فعالیت محور آموزش دیدند و گروه کنترل بر اساس روش ارائه, تمرین و تولید ( (ppp.نمرات به دست آمده توسط دو آزمون گیرنده از آزمون صحبت کردن زبان آموزان, از طریق آزمون های آماری غیر پارامتریک(ویلکاکسون و من ویتنی یو ) مورد بررسی قرار گرفتند و داده های به دست آمده ازپرسشنامه های هوش هیجانی از طریق آزمون تی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که عملکرد گروه آزمایش در آزمون صحبت کردن به صورت قابل توجهی از گروه کنترل بهتر بود.به علاوه نتایج نشان داد که سطح هوش هیجانی زبان آموزان گروه آزمایش از گروه کنترل بالاتر رفته است.در حقیقت زبان آموزان گروه آزمایش عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند که علت آن روش آموزشی ویژه آن ها بود.در پایان نتایج آماری به گونه ی دقیق تری مورد بحث قرار گرفته,دریافت های آموزشی برگرفته از این تحقیق و پیشنهاد ها برای مطالعه و تحقیق بیشتر ارائه شدند. کلید واژه ها: مهارت صحبت کردن , آموزش فعالیت محور, هوش هیجانی, روش های تدریس ارتباطی