بازاریابی سیاسی در صدد افزایش توان گروههای سیاسی در فعالیتهای سیاسی می باشد، از آنجا که بازاریابها، توانایی ترغیب گروههای بزرگی از افراد را دارند، بنابراین آنها می توانند در رقابتهای سیاسی، شرکت داشته باشند.تحقیق حاضرتاثیر بازاریابی سیاسی بر مشارکت سیاسی را مورد بررسی قرار داده، عوامل تاثیرگذار بر مشارکت سیاسی را شناسایی و اولویت بندی می نماید. روش تحقیق از نوع توصیفی است، که به لحاظ ماهیت کاربردی و به لحاظ روش اجرا پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شهروندان شهر تهرانمی باشد، و از این بین تعداد 385 شهروند به صورت نمونه گیری در دسترس، و با استفاده از جدول مورگان و فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که روایی آن از طریق مصاحبه با اساتید، صاحبنظرن و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار spss بهره گرفته شد ، و یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که میان بازاریابی سیاسی و مشارکت سیاسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد،به رغم آن که نمیتوان نتایج حاصل از نمونه گیری را باقطعیت تعمیم داد، اما می توان ادعا کرد که تایید 9 فرضیه، حکایت از آن دارد که استفاده از بازاریابی سیاسی در ایران به افزایش مشارکت سیاسی شهروندان منجر می شود و این اولین نتیجه تحقیق حاضر بود، به بیان دیگر احزاب و فعالان و سازمانهای سیاسی می بایستی مولفه های بازاریابی سیاسی را مهم و اثرگذار تلقی نموده و در برنامه های خود جای دهند. الویت بندی عوامل تاثیرگذاربازاریابی سیاسی بر مشارکت سیاسی به ترتیب ، بازاریابی خود، بخشبندی گروههای رای دهنده، ابزارهای تبلیغاتی ورسانه، تشکلهای سیاسی، چهره های مشهور، نمادهای روشنفکرانه، مسائل دینی ومذهبی، نمادهای انقلابی، تبلیغات تخریبی می باشد.به محققان علاقمند پیشنهاد می گردد مشابه این پژوهش را در شهر و استانهای دیگر انجام دهند و همچنین برای هریک از انتخابات ریاست جمهوری،مجلس شورای اسلامی، شورای شهرو روستا و ... پژوهش جداگانه انجام داده و نتایج با یکدیگر مقایسه شود.