در این کار تحقیقاتی، مطالعات اسپکتروفتومتری بر همکنش لیگاند 6- (سیکلوهگزیل آمینو)- 1و3- دی متیل- 5- (2- پیریدیل) فورو[2و3- دی] پیریمیدین- 2 و 4(h3، h1)- دیون(cdp) با یون ها ی فلزی مختلف انجام شد(تیتراسیون اسپکتروفتومتری). کمپلکس cdp- قلع(iv)، از بین تمام یون های فلزی مطالعه شده، بالاترین ضریب جذب مولی را دارا است. ثابت تشکیل این کمپلکس در حلال های متفاوت، با استفاده از داده های حاصل از تیتراسیون اسپکتروفتومتری و برنامه ی کامپیوتری برازش غیر خطی کمترین مربعات(kinfit)، محاسبه شد. جهت بدست آوردن حداکثر ضریب جذب مولی، پارامترهای مختلف نظیر: ph، غلظت لیگاند، نوع حلال، اثر گذشت زمان، پایداری کمپلکس و درصد مخلوط های دوتایی حلال بهینه شد. گستره ی خطی و گزینش پذیری روش اندازه گیری کمپلکس cdp- قلع(iv) مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که جذب کمپلکس cdp- قلع(iv) در حلال های استونیتریل و مخلوط اتانول/ آب(v/v80%)، با استفاده از روش بکار رفته، در حضور سورفکتانت کاتیونی ctab، افزایش می یابد. جهت بدست آوردن حداکثر ضریب افزایش جذب در حضور سورفکتانت کاتیونی ctab، پارامتر های مختلف نظیر: غلظت لیگاند، غلظت سورفکتانت کاتیونی و ph بهینه شد. مشخصه های تجزیه ای روش از جمله: تکرار پذیری، گستره ی خطی، حدتشخیص، گزینش پذیری و ضریب افزایش جذب روش مورد مطالعه قرار گرفت. این روش برای تعیین مقادیر کم قلع(iv) در نمونه های طبیعی آب، بکار رفت.