هدف از انجام این پژوهش بررسی مقایسه ی وضعیت والدگری در مادران کودکان با نیازهای ویژه و عادی و نقش راهبردهای مقابله ای در آن بوده است. به همین منظور تعداد 217 نفر از مادران دارای کودک با نیاز ویژه و از مادران دارای کودک عادی تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش عبارت بودند از: پرسش نامه راهبردهای مقابله ای لازاروس فولکمن، پرسش نامه والدگری آلاباما. برای آزمون فرضیه-های اصلی از آزمون ناپارامتریک دو گروه مستقل (mann-whitney u) و برای آزمون فرضیه های فرعی از همبستگی اسپیرمن استفاده شد. بین میزان راهبرد مقابله ای هیجان مدار، سبک والدگری مثبت، میزان بر خورد با فرزند و میزان تنبیه بدنی در مادران کودک با نیاز ویژه و عادی تفاوت معناداری وجود دارد (p<0.05). و مادران کودک با نیاز ویژه از این مولفه ها بیش تر استفاده می کردند. بین راهبرد مقابله ای مسئله مدار و مشارکت مادران رابطه معناداری وجود داشت (p<0.05). در نتیجه، راهبرد های مقابله ای مسئله مدار و هیجان مدار و مشارکت والدین، نقش به سزایی در والدگری مادران دارای کودک با نیاز های ویژه دارند.