این پژوهش قصد دارد روش ها و تکنیک های اجرا در یک بلک باکس تجهیز شده ی فرضی، جهت تغییر و هدایت نقطه دید ناظر، بوسیله ی فناوری های تازه ی هنر تئاتر را بررسی کند. چارچوب نظری پژوهش مبانی تئاتر پست مدرن و آراء نظریه پردازان این حوزه است. در این مسیر ابتدا مبانی نظری تئاتر پست مدرن معرفی می شود، پس از آن با مطالعه ی پدیده ی صحنه ی نمایش، و انواع صحنه و سالن نمایش، بلک باکس تجهیز شده به عنوان یکی از مهم ترین انواع سالن در تئاتر مدرن، به طور ویژه مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد. در انتها و در مرحله ی مطالعه ی موردی اجرای فرضی سه نمایشنامه ی مشهور- که هرکدام متعلق به دوره و مکتبی متفاوت از دیگر نمونه هاست- در یک بلک باکس تجهیز شده و از منظر هدایت نقطه دید ناظر مورد بررسی و سنجش قرار می گیرد. نتایج تحقیق نشان دهنده ی این است که استفاده از فناوری ها و رسانه های جدید در تئاتر پست مدرن، متأثر از تغییر مفهوم اجرا پس از تجربیات مختلف در تئاتر مدرن می باشد. شیوه ی تحقیق تحلیلی و توصیفی است و در مسیر نگارش این پژوهش از منابع کتابخانه ای و پایگاه های اطلاع رسانی مجازی استفاده شده است.