لنگش از مهمترین مشکلات در زمینه رفاه و راحتی گاوهای شیری است و جزو بهترین معیارها برای سنجش میزان آسایش دام می باشد. یکی از بهترین روش ها برای شناسایی گاوهای لنگ، استفاده از سیستم نمره دهی حرکتی است که در حال حاضر سیستم نمره دهی 5 نقطه ای اسپرچر از مقبولیت زیادی برخوردار است. در این روش نمره 1، گاو سالم و نمره 5، گاو با لنگش شدید در نظر گرفته می شود. از مزایای این روش، می توان به بررسی شیوع لنگش در سطح گله اشاره کرد. مطالعه حاضر در سطح گاوداری های شیری صنعتی استان کرمانشاه، بدون روش انتخاب تصادفی و با اولویت بررسی شیوع لنگش، در تمامی واحدهای شیری صنعتی استان و با تمایل صاحبان این واحدها طراحی و اجرا شد. گاوهای با نمره 2 < لنگ در نظر گرفته شدند و در مجموع 12605 بار دام ها اسکور حرکتی دریافت کردند. همچنین در طی مطالعه، ارتباط لنگش با شکم (1 تا 5 و بالای 5)، تولید شیر (0>20 لیتر، بین 20 تا 30 لیتر، 30 < ) و فاصله از زایش (1 تا 10 ماه و بالای 10 ماه) با استفاده ازشاخص همبستگی اسپیرمن و آزمون chi-squre و در سطح معنی داری کمتر از 0/05 درصد بررسی گردید. میزان لنگش در گله های شیری صنعتی استان کرمانشاه در دامنه 11/1 تا 54/5 درصد برآورد شد. میانگین شیوع لنگش در فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب 35/3، 36، 37/7 و 40/6 درصد بدست آمد و میانگین میزان لنگش در گاوداری های شیری صنعتی استان کرمانشاه، 37/4 درصد برآورد گردید. استفاده از نمره دهی حرکتی به تشخیص مراحل اولیه لنگش کمک می کند و درمان سریع تر و هزینه های کمتر درمانی را در پی دارد. در این مطالعه رابطه معنی دار بین لنگش وشکم برآورد شد. همچنین کاهش میزان تولید شیر در اثر لنگش از دیگر یافته های این مطالعه بود. افزایش لنگش، منجر به افزایش فاصله از زایش شد. اسکوردهی حرکتی در گله ها می تواند به شناسایی سریع تر مشکل کمک نموده، بنابراین می توان موازین مدیریتی را به شکل موثرتری جهت کاهش لنگش در گله اتخاذ نمود.