هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه جوسازمانی با استرس شغلی و فرسودگی شغلی دبیران دوره متوسطه ناحیه 4 آموزش و پرورش شهرشیراز بود . روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود . جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه ناحیه 4 آموزش و پرورش شیراز که در سال 1393 مشغول به کار می باشد.با توجه به اینکه تعداد کل معلمان 220 نفر بود حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 155نفر انتخاب شدند . ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل سه پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش ( 1981 ) ، استرس شغلی آر اس. الیوت ( 2000 ) و جوسازمانی سوسمن و دیپ در سال ( 1989 ) بوده است . جهت تجزیه و تحلیل از روشهای آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده شده است که نتایج نشان داد : که بین جوسازمانی با استرس شغلی و فرسودگی شغلی رابطه معناداری وجود دارد . بین ابعاد جو سازمانی با استرس شغلی رابطه معکوس معناداری وجود دارد. بین ابعاد جو سازمانی بافرسودگی شغلی رابطه معکوس معناداری وجود دارد. ابعاد جو سازمانی بطور معناداری قادر به پیش بینی استرس شغلی می باشد. ابعاد جو سازمانی بطور معناداری قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی می باشد. مولفه اثر بخشی ارتباطات نسبت به دیگر متغیر ها پیش بین کننده قوی تری برای استرس شغلی می باشد. مولفه رضایت از پاداش نسبت به دیگر متغیر ها پیش بین کننده قوی تری برای فرسودگی شغلی می باشد.