در این پژوهش به شناخت و بررسی کمییت و کیفیت مناسب نورپردازی بنا های مهم معماری در طی سال های 1357 تا 1392 هجری شمسی پرداخته شده است. برای به دست جمع آوری داده های مربوط به نورپردازی های بنا های مذکور ، اندازه گیری هایی در سطح محدود انجام گرفته شد که منجر به تخمین روشنایی های موجود در ساعات تاریکی این بنا ها گردید . ساختمان هایی که تمرکز بررسی ها متوجه آنها بوده است ، شامل یک سری از شاخصه های معماری و ارزش های معنوی می باشند . در پی برآورد کمیت های نورپردازی ساختمان های شاخص ، به شناخت سیستم های پیشرفته نورپردازی پرداخته به طوری که بتواند یک ارائه مناسب از فضا های داخلی و خارجی ساختمان های شاخص در ساعات تاریکی داشته باشد. پس از بررسی سیستم ها به طراحی طرح توسعه ساختمان نگارخانه نقاشان معاصر ایران ( خانه لرزاده ) پرداخته شده است و طرح مناسب برای نورپردازی این بنا ارائه شده است. جهت بالا بردن دقت طراحی و صحت طرح نورپردازی داده شده از نرم افزار های مربوط به این امر مانند: dialux و relux استفاده شده است.