این تحقیق راهبردهای استفاده شده توسط آزمون دهندگان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در آزمون آیلتس آکادامیک رو مورد بررسی قرار داده است. همچنین راهبرد های استفاده شده توسط آزمون دهندگان موفق و ناموفق با همدیگر مقایسه شدند. شرکت کنندگان در این تحقیق شامل چهل دانش آموز ،هفت نفر مذکر و سی و سه نفر مونث، در سطح پیشرفته بودند که انتظار شرکت در آزمون آیلتس را داشتند. دامنه سنی شرکت کنندگان از سن 17 تا 30 بوده است. اطلاعات بدست آمده در این تحقیق از چندین منبع شامل پروتوکل فکر با صدای بلند، پرسشنامه راهبرد نوشتار pe?uela (2012) و مصاحبه بوده که پروتوکل فکر با صدای بلند به عنوان منبع اصلی جمع آوری اطلاعات بوده. صداهای حاصله از فکر با صدای بلند، ابتدا برروی کاغذ پیاده سپس کد گذاری شدند و در نهایت راهبرد ها مشخص ،گروه بندی و تجزیه و تحلیل شدند. اطلاعات کمی تبدیل شده توسط نرم افزار spss برای تجزیه و تحلیلهای توصیفی مورد بررسی قرار گرفتند. برای مقایسه نوع استراتژیهای بدست آمده بین دو گروه موفق و ناموفق از پیرسون کای-اسکوئر استفاده شد. در مجموع بیست و سه استراتژی مشخص شد که به چهار گروه مجزا طبقه بندی شدند: عاطفی، شناختی، فرا شناختی، و جبرانی. نتایج حاصله نشان دهنده این میباشد که دو گروه موفق و ناموفق فقط از لحاظ کیفیت استفاده راهبردها با همدیگر تفاوت دارند. همچنین نتایج حاصله از اجرای کای- اسکوئر برروی پروتوکل کلامی و پرسشنامه نشان دهنده این میباشد که تفاوت معنی داری از لحاظ کاربرد گروه های فرا شناختی ، جبرانی و عاطفی با هم وجود ندارد و فقط از لحاظ کاربرد راهبردهای شناختی با هم متفاوتند.