مایع درمانی یکی از رایج ترین درمان ها در انسان ها و حیوانات است و در بسیاری از بیماری ها می تواند یک اقدام مفید در جهت نجات جان بیماران باشد. در ضمن مایع درمانی، با تغییر بعضی املاح والکترولیت های خونی و تغییراتی که در حجم پلاسما و فشار خون ایجاد می کند، عملکرد قلب را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو در این مطالعه، علاوه بر بررسی تأثیر سرم های نمکی (ایزوتونیک و هیپرتونیک) و قندی (هیپرتونیک) بر میزان برخی الکترولیت ها و مینرال های خونی (سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر) با بررسی الکتروکاردیوگرام اخذ شده از سگ ها، به تاثیرات قلبی حاصل از تجویز این محلول ها نیز پرداخته شد. چهار قلاده سگ نر به صورت متناوب توسط سرم فیزیولوژی (ml/kg 30)، محلول هیپرتونیک نمکی 2/7% (ml/kg 5) و محلول هیپرتونیک قندی 50% (ml/kg 5) تحت تیمار قرار گرفتند و در زمان های صفر، 10، 30، 60، 120 و 240 دقیقه و 24 ساعت پس از شروع تجویز داخل وریدی محلول ها، الکتروکاردیوگرام اخذ و خونگیری به عمل آمد. تمام حجم محلول ها در عرض 10 دقیقه تزریق شد. افزایش قابل توجه سدیم به دنبال تجویز محلول هیپرتونیک نمکی مشاهده شد. افزایش موقت در ضربان قلب، بعد از تزریق هر سه گروه سرم ها، خصوصا سرم هیپرتونیک نمکی، مشاهده شد. با توجه به اینکه بیشترین تعداد آریتمی های غیرفیزیولوژیک در گروه دکستروز مشاهده شد می توان این نکته را مدنظر قرار داد که استفاده سریع از سرم های هیپرتونیک قندی ممکن است با عوارض قلبی همراه باشد و بنابراین این روش استفاده از محلول هیپرتونیک قندی باید به صورت محدود و با دقت و نظارت کامل باشد