پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که هدف اصلی آن بررسی رابطه کیفیت زندگی و شادکامی با سبک های دفاعی در مادران کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بود. جامعه آماری پژوهش مادران کودکان مبتلا به اتیسم بوده که از طریق تست adir اداره آموزش و پرورش استثنایی فارس در سال تحصیلی 93-92 تشخیص اتیسم گرفته بودند.همچنین نمونه آماری 70 نفر از همین مادران بوده که به شیوه در دسترس از بین مادرانی که فرزند آنان در سال تحصیلی 93-92 در مدارس اتیسم شهر شیراز تحت مداخلات آموزشی قرار داشته انتخاب گردیده اند. در این پژوهش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه کیفیت زندگی(36-sf) ؛پرسشنامه شادکامی وپرسشنامه سبک های دفاعی صورت گرفته ودرتجزیه و تحلیل داده ها از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است.همچنین داده ها با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرارگرفته است .نتایج پژوهش نشان دادکه بین کیفیت زندگی و شادکامی با سبک های دفاعی رشد یافته در مادران کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم رابطه مثبت و معنا داری و بین کیفیت زندگی و شادکامی با سبک های دفاعی رشد نایا فته و روان رنجور رابطه منفی معنا دار وجود داشته است..