نظریه برآورد به طور کلی بر روش حداکثر احتمال (درستنمایی بیشینه)متمرکز است که دارای ادعاهایی مبتنی بر کارآیی و در دسترس بودن گسترده در نرم افزارمی باشد. روش های احتمالی گاهی اوقات با مشکلات کوچک بودن حجم نمونه و یا دور افتادگی و پراکندگی داده ها مواجه می باشند. کوچک بودن حجم نمونه را می توان با روش های قانونمند و منظم از قبیل برآورد بیزی شناسایی نمود. دور افتادگی و پراکندگی داده ها را می توان با استفاده از روش های برآورد پارامتر حل نمود. روش l2e (خطای مربع جمع بسته شده) الگوریتمی برای برآورد پارامترهای مدل با حضور داده های دور افتاده می باشد و یک حالت خاص از خانواده دیورژانس (واگرایی) است . با استفاده از روش l2e پارامترهای توزیع نرمال و دو جمله ای را برآورد کرده و با برآورد به روشmle و با استفاده از روشهای شبیه سازی مقایسه می شود.