روش تشدید مغناطیسی پروتون (pmr) یکی از جدیدترین تکنولوژی های برآورد مستقیم خصوصیات هیدرولیکی خاک ها، آبخوان ها و مخازن زیر سطحی در چند دهه است. snmr آب های آزاد نفوذی در زیر سطح زمین را هدف قرار می دهد. شاخصه روش pmr این است که قادر به شناسائی مولکول آب آزاد درون حفره ها به طور مستقیم می باشد و دو پارامتر مهم پتروفیزیکی سازند های زیر سطحی، یعنی تخلخل و تراوایی را مستقیماً به دست می آورد. بر روی زمین یک لوپ دایره ایی به شعاع 50 متر بعنوان فرستنده و گیرنده سیگنال pmr پهن می شود. سپس جریانی با فرکانس معادل فرکانس لارمور هسته هیدروژن در لوپ برقرا ر می شود. در این تحقیق ابتدا معادلات تحلیلی موجود برای میدان مغناطیسی ناشی از لوپ برای استفاده مستقیم در مدلسازی پیشرو داده های pmr اصلاح شده و سپس اعتبار الگوریتم حاصل بوسیله آزمایش عددی در محیط زمین سه لایه ایی فرضی بررسی شده است. در عمل تأثیر هدایت الکتریکی لایه ها بر سیگنال pmr از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا دامنه سیگنال pmr حاصل از مدل های مختلف هدایت الکتریکی ارزیابی شده است. اثر عمق آبخوان، ضخامت لایه ها، درصد آب محتوی، نیم فضای نفوذ ناپذیر، مقاومت ویژه لایه ی روباره و شدت مغناطیدگی هسته هیدروژن مولکول های آب مورد مطالعه قرار گرفته است. هنگامی که لایه اشباع آب عمیق باشد، دامنه سیگنال کاهش می یابد و با افزایش سایز لوپ، دامنه سیگنال نیز افزایش می یابد.