اکتشاف مخازن نفتی، برپایه تصویرسازی از لایه های زیرین زمین بنا شده است که این تصویرسازی از طریق امواج برگشتی از دل زمین شکل می گیرد. به دلیل ماهیت پاسخ فرکانسی زمین و گیرنده های موج لرزه، بسیاری از اجزای فرکانسی موج فرستاده شده به دل زمین، از دست می رود و در عمل با یک سیگنال میانگذر مواجه هستیم. موج فرستاده شده از فرکانس های پایین تا یک کیلوهرتز را شامل می شود. عوامل جغرافیایی و اقتصادی، طرح آرایه های گیرنده در سطح زمین و همچنین تعداد آن ها را محدود می کند. روش های بازسازی سیگنال لرزه، این امکان را فراهم می کند تا بتوان داده های ثبت نشده را بازیابی کرد، و از این طریق علاوه بر افزایش حجم داده های در دسترس، هزینه-های اکتشاف را نیز کاهش داد. در این پایان نامه سعی شده است که علاوه بر درون یابی و برون یابی ما بین گیرنده ها در حوزه مکان، اطلاعات هر گیرنده نیز بازیابی شود. از آنجا که از دست رفتگی اطلاعات فرکانس های پایین و بالای داده های لرزه و عدم در دسترس بودن شکل ویولت ورودی، از موانع بزرگ در تصویرسازی صحیح از زمین است، سعی شده است تا با استفاده از دکانولوشن در حوزه فرکانس و دکانولوشن کور، تابع بازگشتی بازیابی شود تا شفافیت عمودی تصویر نیز افزایش یابد. دکانولوشن کور مطرح شده، برمبنای الگوریتم های تئوری اطلاعات است که در آن مدلی از ویولت ورودی بر مبنای ملاحظات عملی صورت گرفته است. الگوریتم دکانولوشن کور، یک فرآیند تکراری را پشت سر می گذارد و سپس بر مبنای یک معیار اطلاعات مشخص تصمیم گیری می کند تا مناسب ترین پارامترها به دست آید. پس از بازیابی اطلاعات در دو حوزه مکان و زمان، در نهایت باید تلفیقی از این دو بازیابی صورت گیرد تا براساس آن، تصویری حاصل شود که شفافیت عمودی و افقی آن افزایش یافته باشد. تلاش های بسیاری در بازیابی در حوزه مکان و زمان انجام شده است. در این پایان نامه سعی شده است که علاوه بر مقایسه بازیابی مکانی، روشی جدیدی برای بازیابی زمانی و تلفیق هردو صورت پذیرفته است تا تصویر حاصله با بیشترین جزئیات به وجود آید. همچنین تلاش شده است که در تصویر نهایی، اثر ویولت ورودی به کمترین میزان خود برسد و تنها اثر تابع بازگشتی زمین در سیگنال لرزه باقی بماند تا از این طریق تفکیک لایه های زمین نیز صورت پذیرد.