در این تحقیق رابطه بین چهار مرحله چرخه‏های تجاری اقتصاد، شامل اوج، رکود، حضیض و رونق که از عوامل اقتصاد کلان به شمار می‏روند و ساختار سرمایه شرکت‏ها مطالعه شده‏است. همچین، اهمیت نسبی عناصر ثابت غیر قابل مشاهده خاص شرکت در تعیین ساختار سرمایه شرکت‏ها نیز بررسی شده‏است. برای انجام این تحقیق از نمونه‏ای متشکل از 247 شرکت مجزا، مشتمل بر 2,260 مشاهده شرکت-سال در طی دوره زمانی 90-1381و همچنین آزمون‏های رگرسیون ols و اثرات ثابت استفاده شده‏است. نتایج به دست آمده نشان داد که چرخه‏های تجاری از نظر آماری تاثیر معناداری بر ساختار سرمایه‏شرکت‏ها دارند. به این ترتیب که در مرحله اوج و رونق، شرکت‏ها از بدهی‏های بیشتری در ساختار سرمایه خود استفاده می‏کنند. در حالی که شرکت‏ها در مراحل رکود، تلاش می‏کنند، بیشتر از طریق حقوق مالکانه تامین مالی مورد نیاز خود را انجام دهند. در نهایت، در مرحله حضیض، شرکت‏ها تغییر مشهودی در ساختار سرمایه خود ایجاد نمی‏کنند. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد در نظر گرفت اثرات ثابت خاص شرکت‏ها می‏تواند اندکی بر قدرت توضیحی مدل‏های رگرسیونی ساختار سرمایه بیافزاید.