استفاده از کلر جهت ضد عفونی کردن آب یکی از مقرون به صرفه ترین و قدیمی ترین راه های مقابله با عوامل بیماری زای موجود در آب به شمار می رود. از طرفی واکنش کلر با مواد داخل آب و جداره ی لوله باعث کاهش غلظت کلر و همچنین ظهور ترکیبات سمی و سرطان زایی همچون تری هالومتان ها می شود. تا کنون پژوهش هایی جهت بررسی چگونگی کاهش غلظت کلر در خطوط لوله ی انتقال آب انجام شده است. در این پژوهش از مدل سازی ریاضی جهت توسعه ی معادله ی دیفرانسیل مصرف کلر در خطوط انتقال آب استفاده شده است. حل تحلیلی این معادله ی دیفرانسیلی با در نظرگرفتن شرایط هیدرولیکی و سایر پارامترهای تأثیرگذار بر مصرف کلر توسعه داده شده است. همچنین، مقایسه ی داده های تجربی غلظت کلر در خطوط انتقال مختلف و نتایج بدست آمده از مدل ارائه شده، بیان گر صحت نتایج حاصل از این مدل است.