در این پایان نامه، کنترل کانال فراز یک هواپیمای عمومی، با استفاده از کنترل کننده فازی و فازی تطبیقی بررسی شده است. در این روش هدف، رسیدن به پایداری و عملکرد مناسب سیستم حلقه بسته و مقایسه آن با روشهای سنتی pid و pid خود تنظیم فازی می باشد. با توجه به دینامیک غیرخطی و متغیر با زمان و دارای عدم قطعیتهای ساختاری و پارامتری اجسام پرنده، در کنترل پرواز رویکردهای کنترلی متنوعی وجود دارد که در راستای نیل به پایداری، عملکرد مناسب و کم اثر کردن عدم قطعیت ها و خطای مدلسازی استفاده می گردد. از جمله این رویکردها می توان روشهای تطبیقی، مقاوم و هوشمند مبتنی بر سیستم های عصبی و فازی و یا ترکیبی از این روشها اشاره کرد. در این پایان نامه مدل هواپیما به صورت تابع تبدیل وفضای حالت استخراج شده است. در این پایان نامه در طراحی کنترل کننده های موجود، سعی شده است قوانین فازی، مجموعه های فازی و توابع عضویت طوری طراحی گردد که سیگنالهای کنترل حاصل سیگنالهایی نرم و بدون اغتشاش بوده، تا از استهلاک عملگرهای هیدرولیکی تا حد امکان کاسته شود. در اینجا از شبیه سازی متقارن هواپیما، جهت طراحی اتوپایلوت استفاده گردیده است. این فرض تا حدی طراحی اتوپایلوت را ساده می نماید. لذا اگر از مدل غیرمتقارن هواپیما استفاده شود، مسائل دیگری چون کوپلینگ مدهای طولی و عرضی مطرح می شود که مشکلاتی را بوجود می آورد و همچنین نیاز به داشتن اطلاعات دقیق در مورد هواپیما می باشد که در اینجا، به علت عدم دسترسی به این اطلاعات از همان مدل متقارن استفاده شده است و با صرفنظر از کوپلینگ کانالهای غلت، سمت وفراز، طراحی را فقط برای کانال فراز هواپیما انجام میدهیم و کنترلرهایی به روشهای منطق فازی و ترکیب فازی و تطبیقی طراحی شده و عملکرد آنها با دو کنترلر pid کلاسیک و pid خود تنظیم فازی با توجه به معیار هایی مثل پاسخ پله و انتگرال قدر مطلق خطا مقایسه شده است .