دامنه تعارض در سازمان های امروز، به ویژه در مدارس، ضرورت بهره گیری از راهبردهای موثر مدیریت ‏تعارض را افزایش داده است. نکته ای که به خصوص در جوامع اسلامی حائز اهمیت است، آشنایی مدیران و ‏کارکنان با مفهوم تعارض، انواع تعارض های مخرب یا سازنده، سطوح و شیوه های مدیریت آن از دیدگاه اسلام ‏بوده و اینکه بتوانند از این شیوه ها در جهت مدیریت مطلوب تعارض استفاده نمایند. هدف از این پژوهش، ‏مفهوم یابی مدیریت تعارض در آثار مدیریتی مبتنی بر دیدگاه اسلام می باشد. پژوهش حاضر از نظر ‏نوع، یک پژوهش کیفی است. بر حسب نوع هدف، یک پژوهش کاربردی است. روش تحقیق به ‏کار رفته در این پژوهش، روش تحلیل محتوا است. جامعه آماری پژوهش، کتاب ها و مقالاتی ‏است که پیرامون مدیریت، روابط انسانی و رفتار سازمانی بر اساس دیدگاه اسلام و پس از انقلاب ‏اسلامی ایران، به رشته تحریر در آمده اند. برای نمونه گیری، از روش نمونه گیری در دسترس جهت ‏گردآوری داده ها استفاده گردید. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، مطالعات اسنادی ‏است. در نهایت یافته ها نشان داد که در آثار مدیریتی مبتنی بر دیدگاه اسلام، دامنه تعارض در برگیرنده طیف ‏وسیعی از مفاهیم است که می توان در سه مقوله تعارض در پندار، تعارض در گفتار و تعارض در کردار ‏تقسیم بندی نمود. همچنین سطوح تعارض با توجه به افراد درگیر در تعارض را می توان در چهار سطح: تعارض ‏میان فردی، درون گروهی، میان گروهی و میان فرهنگی تقسیم نمود. شیوه های مدیریت تعارض نیز در این آثار ‏شامل سه شیوه کلی 1)پیش گیری از تعارض، 2)حل و درمان تعارض و 3)ایجاد و مجاز به استفاده از تعارض ‏می باشد.‏