مفهوم سازمان یادگیرنده و یادگیری سازمانی، در سالهای اخیر توجه پژوهشگران و مدیران بسیاری از سازمانها، به ویژه سیستمهای آموزشی را به خود معطوف نموده و ایجاد سازمان یادگیرنده، یکی از آرمانهای سیستم آموزش شده است. از این نظر، حرکت دانشگاههای کشور به سمت تبدیل شدن به سازمانهای یادگیرنده از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی موانع ایجاد سازمان یادگیرنده در دانشگاه علم و فرهنگ، بر اساس ده مولفه مدل پیتر سنگه می باشد روش این پژوهش، توصیفی - پیمایشی بوده که نمونه ای 208 نفره به شیوه تصادفی ساده از میان کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه انتخاب گردید . ابزار اندازه گیری را دو پرسشنامه و مجموع 70 گویه تشکیل می داد.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی، همبستگی اسپیرمن، رگرسیون چند متغره و آزمون فریدمن استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد ایجاد سازمان یادگیرنده در جامعه آماری مورد مطالعه در حد متوسط قرار دارد، همینطور بین موانع ده گانه موجود و ایجاد سازمان یادگیرنده با اطمینان 95 درصد رابطه معنی داری وجود دارد.