هدف این پژوهش بررسی میزان آمادگی الکترونیکی کتابخانه های دانشگاهی شهر اهواز از دیدگاه مدیران و کتابداران آن ها به منظور شناخت نقاط قوت و ضعف این کتابخانه ها با توجه به ابعاد آمادگی الکترونیکی است. این پژوهش پیمایشی از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه ی پژوهش تمام مدیران و کتابداران کتابخانه های دانشگاهی شهر اهواز هستند. پژوهشگر حاضر با به کارگیری مدل نورافروز، حریری و حنفی زاده (1389) و مدل مبتنی بر iup (میوتولا و ون بریکل، 2006)، ارائه شده توسط نوروزی و جعفرپور (1390) و مدل بین المللی «استوپ» به کارگرفته شده در پژوهش بادامچی وایقان (1391) سه پرسشنامه تدوین نمود. که روایی آن ها از طریق روایی صوری و پایایی آن ها از طریق فرمول آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفتند. در سطح آمار توصیفی از شاخص هایی مانند فراوانی، درصد فراوانی و میانگین استفاده شده است. در سطح آمار استنباطی برای بررسی نرمال یا غیرنرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنف، جهت بررسی میزان ابعاد آمادگی الکترونیکی در هر یک از کتابخانه های دانشگاهی شهر اهواز از آزمون تی استیودنت تک نمونه ای و برای مقایسه ی ابعاد آمادگی الکترونیکی در کتابخانه های دانشگاه های مختلف از آزمون تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) و آزمون کروسکال والیس استفاده شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که به طور کلی این کتابخانه ها در آمادگی متوسطی به سر می برند. این کتابخانه ها از لحاظ ابعاد مورد بررسی دارای تفاوت معناداری نبودند و تنها در دیدگاه مدیران نسبت به آمادگی خود دارای تفاوت معناداری هستند. به نظر می رسد هر کدام از این ابعاد در این کتابخانه ها نیازمند بازنگری و توجه بیشتری تا رسیدن به وضعیت مناسب با عصر حاضر هستند. از آن جایی که به نظر می رسد فراهم کردن زمینه ی آمادگی الکترونیکی در تمامی ابعاد در جهت ارائه ی خدمات اطلاعاتی گسترده تر بسیار مهم است، مدیران کتابخانه ها و روسای این دانشگاه ها باید روی این ابعاد متمرکز شوند و با یک برنامه ریزی همه جانبه برای این 11 بُعد، در راستای رسالت و هدف خویش گام بردارند. در پایان پیشنهادهایی در خصوص چگونگی بهبود میزان آمادگی الکترونیکی این کتابخانه ها و هم چنین برای پژوهش های آینده ارائه گردیده است.