شکست مطلوب برای همه سازه ها و به طور خاص تر برای دال عرشه پل، حالت شکست انعطاف¬پذیر است. این حالت اجازه می¬دهد تغییر شکل¬های بزرگ بوجود آمده و نیروهای درونی در سازه قبل از متلاشی شدن توزیع مجدد پیدا کنند. رفتار انعطاف¬پذیر معمولاً از یک سازه¬ای که به درستی طراحی شده است، انتظار می¬رود. در این نوع سازه¬ها تسلیم فولاد قبل از خرد شدن بتن رخ می¬دهد اما این حالت شکست، متأسفانه همیشه تضمین شده نیست. این حالت شکست نامطلوب و ترد، سازه را از تغییر شکل و رسیدن به سطوح بالاتر بار منع می¬کند. بنابراین بررسی و درک حالتی از شکست برشی که با عدم حضور آرماتور برشی رخ می¬دهد، مهم است. تحولات روش¬های طراحی برای دال بتنی تاکنون در مورد لنگر خمشی آمده است اما هنگامی که به نیروهای برشی می¬رسد، هیچ تجربه در مورد چگونگی ادامه آن وجود ندارد. این مشکل عمدتاً به دلیل عدم دانش در مورد رفتار برشی و شکست¬های برشی در دال بتنی ایجاد می¬شود. در این تحقیق رفتار دال عرشه پل آزمایش شده توسط آقای رودریگرز با استفاده از مدل سازی در نرم افزار atena برای دال کنسولی تحت گروهی از بارهای متمرکز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داده-اند که دال بتنی تقویت شده بدون آرماتور برشی به طور معمول در موارد متوسط بین برش یک و دو طرفه، که در آن نیروهای برشی در یک دال نه موازی و نه شعاعی می باشند، می شکنند. در آیین نامه های موجود برای شکست یک طرفه و دو طرفه فرمول مجزا ارائه شده است ولی این نوع از شکست، توسط آیین نامه های طراحی در حال حاضر تحت پوشش نیست. برای محاسبه این نوع شکست توسط آیین نامه aci به تغییر محیط بحرانی و ضریب