نام پژوهشگر: تاج محمد حسن قاسمی

بررسی میزان مشارکت دامداران در طرح های احیایی مراتع منطقه داشلی برون
پایان نامه 0 1380
  تاج محمد حسن قاسمی   نعمت الله خلیقی

مردم، منابع و مشارکت سه رکن اساسی توسعه پایدار انسانی را تشکیل می دهند و مرتع منبع اصلی غذای دام در ایران بوده که مهمترین مسئله مطرح در مورد آن کاهش تدریجی پتانسیل تولید و از بین رفتن پوشش گیاهی است و ساختار حیاتی منطقه، تابع پیوند انسان با طبیعت می باشد. در چند دهه اخیر به دلیل تخریب و تبدیل شدید اراضی احساس میشود دولت نمی تواند به تنهایی مجری طرحهای احیایی و اصلاحی منطقه باشد. جلب مشارکت ساکنین و ارائه شیوه های عملی با ایجاد انگیزه احتمالا راه گشای گره کور موجود حیات طبیعی، اقتصادی و اجتماعی منطقه است. هدف از این تحقیق بررسی میزان مشارکت دامداران در طرحهای احیایی مراتع منطقه داشلی برون بوده است. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد و جهت انجام این تحقیق از تکنیک های متفاوتی استفاده شد. برای سنجش دیدگاه دامداران و گرایش آنها از طیف لیکرت استفاده گردید. همچنین به منظور انجام عملیات آماری از نرم افزار رایانه ای ‏‎spss‎‏ و برای تجزیه و تحلیل داده ها، آمار استنباطی و آزمونهای پارامتری آن نظیر ‏‎f(one way)d-lest‎‏ تعیین ضرایب همبستگی پیرامون و اسپیرمن مورد استفاده قرار گرفت. اهداف طرحهای مرتعداری به عنوان شاخص سنجش میزان مشارکت و آگاهی در نظر گرفته شد با توجه به نتایج بدست آمده از بررسی 59 درصد دامداران در طرحهای مرتعداری مشارکت متوسط و 33 درصد نیز مشارکت زیاد داشتند و همچنین میزان آگاهی دامداران از اهداف طرح نیز بررسی شد که 44 درصد دامداران دارای آگاهی و اطلاعات کم و 25 درصد نیز میزان آگاهی متوسطی از اهداف طرح داشتند. نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه ها:1- بین دو متغیر میزان آگاهی و مشارکت دامداران در طرحهای مرتعداری رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد و این دو با ضریب اطمینان 99% به هم وابسته می باشند.2- آموزش در میزان مشارکت بیشتر دامداران نقش موثری داشته بطوریکه میزان مشارکت در افراد آموزش دیده بیشتر از آموزش ندیده ها می باشد. (با ضریب اطمینان 95 درصد در بین آنها تفاوت وجود دارد).3- مالکیت در میزان مشارکت خیلی موثر است بطوریکه در مالکیت افرازی مشارکت بیشتر از دیگر مالکیتها می باشد.4- با توجه به محاسبات انجام شده از طریق آزمون ‏‎(r)‎‏ رگرسیون چند متغیری از میان متغیرهای مستقل به ترتیب: وضعیت مالکیت مراتع، میزان زمین دیم دامداران، امکانات، تعداد واحد دامی و میزان آگاهی بیشترین تاثیر را در متغیر وابسته یعنی مشارکت دامداران داشته اند.