سیستم قاب خمشی یکی از سیستم های مقاوم در برابر بارهای لرزه ای است. شکل پذیری و اتلاف انرژی یکی از مهمترین خواص این سیستم است، اما شکل پذیری زیاد موجب افزایش تغییر مکان های نسبی و تخریب اعضای غیر سازه ای می گردد. هر چند افزایش مقاطع قاب خمشی تغییر مکان های نسبی را کنترل می کند، ولی اقتصادی نخواهد بود. به منظور رفع این نقص، ترکیب این سیستم با دیوار برشی بتنی می تواند مفید باشد. به طور کلی این ترکیب( قاب خمشی و دیوار برشی بتنی) اندازه مقاطع و تغییر مکان نسبی را کاهش می دهد. اما در سازه های کوتاه استفاده از این سیستم ترکیبی باعث کاهش شکل پذیری می گردد. استفاده از درزهای قائم در دیوار بتنی کوتاه و متوسط این نقص را بهبود می بخشد. این درزها می تواند شکل پذیری را افزایش دهد. با توجه به شکل گیری رفتار برشی در این سازه، و ایجاد ستون های خمشی در دیوار برشی بتنی، شکل پذیری و اتلاف انرژی می تواند افزایش یابد. در این تحقیق قاب خمشی فولادی با دیوار برشی بتنی درزدار و بدون درز در ارتفاع 5 و 10 طبقه طراحی شده اند؛ که در آن دیوار برشی بتنی با درز و بدون درز در نظر گرفته شده است. این سازه ها با ضریب رفتار یکسان طراحی گردیده اند؛ با کمک تحلیل پوش اور و آنایز دینامیکی افزایشی ، ضرایب رفتار طلب و ظرفیت با دقتی فراتر از دقت آیین نامه محاسبه شده است. با توجه به ماهیت تصادفی بارهای زلزله و درنظر گرفتن عدم قطعیت ها، 7 رکورد زلزله با استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشی برای محاسبه منحنی های شکنندگی استفاده گردیده است؛ و در تهیه منحنی های شکنندگی خرابی محتمل در سطوح عملکردی io ، ls و cp در نظر گرفته شده است. بررسی نتایج نشان می دهد، اگرچه سختی در ساره قاب خمشی و دیوار برشی بتنی به طور قابل ملاحظه ای تغییر نکرده است، اما نتایج، ضریب رفتار بزرگ تر، احتمال خرابی کمتر و اتلاف انرژی بیشتری را نشان می دهد.