پژوهش حاضر به ارزیابی ارتباط بین محافظه کاری حسابداری با زیاندهی مستمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. در این پژوهش پس از تفکیک محافظه کاری به دو شاخه ی محافظه کاری مشروط و محافظه کاری نامشروط و معرفی مفاهیم مرتبط با آنها، بر اساس قابلیت این دو نوع محافظه کاری در کاهش وجوه نقد خروجی و افزایش وجوه نقد ورودی در شرایط اقتصادی ایران در قلمرو زمانی تحقیق، انتظار می رود این دو با زیاندهی مستمر رابطه ای معنادار داشته باشند. در این پژوهش برای طبقه بندی محافظه کاری مشروط از مدل باسو و محافظه کاری نامشروط از مدل فلتهام اولسون استفاده شده است. برای شناسایی شرکت های با زیاندهی مستمر از ماده 141 قانون تجارت ایران استفاده شده است و به عنوان نمونه گروه اول ذکر شده اند و شرکت هایی که در طول بازه مورد بررسی مشمول ماده 141 نباشند به عنوان گروه دوم یا گروه کنترل شناسایی می شوند. دوره زمانی 1392-1386می باشد و تعداد 53 شرکت و 149 شرکت-سال در گروه اول (شرکت-های مشمول ماده 141 قانون تجارت) و تعداد 53 شرکت و 359 شرکت-سال در گروه دوم (شرکت هایی که در دوره بررسی مشمول ماده 141 قانون تجارت نگردیده اند) مورد بررسی قرار گرفته است.متغیرهای پژوهش از اطلاعات صورت های مالی شرکت ها استخراج گردید. این داده ها پس از آماده سازی، جهت آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار spss، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج آزمون فرضیه اول نشان می دهد لزوما همه شرکت ها گزارشگری مالی خود را بر اساس محافظه کاری مشروط انجام نمی دهند، همچنین نتایج آزمون فرضیه دوم نشان می دهد همه شرکت ها گزارشگری مالی خود را براساس محافظه کاری نامشروط انجام می دهند، در ادامه پژوهش نتایج فرضیه سوم نشان می دهد که میان محافظه کاری مشروط و زیاندهی مستمر رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد و شرکت های با زیاندهی مستمر (مشمول ماده 141 قانون تجارت) نسبت به شرکت هایی که مشمول این ماده نیستند در گزارشگری مالی خود محافظه کاری مشروط کمتری اعمال می نمایند. همچنین نتایج فرضیه چهارم نشان می دهد که میان محافظه کاری نامشروط و زیاندهی مستمر رابطه معکوس و معناداری وجود دارد و شرکت های با زیاندهی مستمر (مشمول ماده 141 قانون تجارت) نسبت به شرکت-هایی که مشمول این ماده نیستند در گزارشگری مالی خود محافظه کاری نامشروط کمتری اعمال می نمایند.نتایج به دست آمده در این پژوهش با اغلب تحقیقات داخلی و خارجی مطابقت داشت.