ایجاد مزاحمت های خیابانی برای زنان، یکی از اشکال شایع خشونت علیه زنان در محیط خارج خانه است. این نوع از خشونت، می تواند پیامدهای منفی متعددی هم برای زنان قربانی (به شکل افزایش آسیب ها و اختلالات جسمی و روانی)، و هم برای جامعه (به شکل محروم شدن از فعالیت های اجتماعی زنان) به همراه داشته باشد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان مزاحمت های خیابانی و به ویژه تحلیل اجتماعی واکنش زنان قربانی نسبت به این مزاحمت ها، صورت گرفته است. در پژوهش حاضر، از نظریه های فمنیستی رادیکال، جامعه پذیری جنسیتی و یادگیری اجتماعی، به عنوان چارچوب نظری استفاده شده است. این تحقیق به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه در بین 362 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه مازندران، انجام شده است. متغیرهای مستقل مدل تحلیلی که در پی تبیین متغیر وابسته اصلی تحقیق (واکنش انفعالی نسبت به مزاحمت های خیابانی) بوده اند، عبارت اند از پذیرش ارزش های مردسالارانه، پذیرش کلیشه های نقش جنسیتی، یادگیری اجتماعی واکنش های انفعالی،میزان مورد مزاحمت خیابانی قرار گرفتن و دینداری. نتایج توصیفی این تحقیق نشان می دهد 97.4 درصد از پاسخگویان، طی شش ماه گذشته، حداقل یک بار مورد مزاحمت خیابانی قرار گرفته اند. همچنین بیش ترین نحوه واکنش نسبت به مزاحمت های خیابانی در میان پاسخگویان، به شکل "به راه خود ادامه دادن و وانمود به ندیدن کردن" با میزان 95.3 درصد است. نتایج تحلیل رگرسیونی حاکی از آن است که پذیرش ارزش های مردسالاری بالاترین اثر کل(0.231) (به صورت فزاینده) را بر متغیر واکنش انفعالی نسبت به مزاحمت های خیابانی داشته است. پس از آن متغیر میزان مورد مزاحمت قرار گرفتن با اثر کل (0/198)، بر متغیر وابسته اصلی این تحقیق تأثیر داشته است. از سوی دیگر، متغیر پذیرش کلیشه های نقش جنسیتی (0.215-) بر متغیر میزان مورد مزاحمت قرار گرفتن تأثیر منفی داشته است. همچنین، هیچ یک از متغیرهای پذیرش ارزش های مردسالاری و یادگیری اجتماعیِ واکنش های انفعالی، تأثیر معناداری بر متغیر میزان مورد مزاحمت قرار گرفتن نداشته اند.