در سال های اخیر استفاده از میلگردهای پلیمر فیبری مسلح(frp ) شامل فیبرهای از جنس شیشه، کربن یا آرامید مدفون در رزین هایی مانند وینیلستر، اپوکسی یا پلی استر به عنوان یک راهکار موثر و اقتصادی برای غلبه بر مشکل خوردگی میلگردهای فولادی در سازه های بتنی مطرح شده است.دال های بتنی به خصوص در سازه هایی چون پل ها، به دلیل قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی و انجماد و ذوب نمک ها و بار ترافیک، بیشتر در معرض خوردگی میلگردها و خرابی هستند.بنابراین استفاده از میلگردهای مقاوم به خوردگی در این سازه ها اهمیت ویژه ای می یابد. در این تحقیق مدل سازی شانزده دال بتنی مسلح یک طرفه با تکیه گاه های ساده با استفاده از نرم افزار6.12 abaqus انجام شده است.چهار دال با میلگرد فولادی،چهار دال با میلگرد cfrp و هشت دال با میلگرد gfrp مسلح شده اند.طراحی دال های بتنی مسلح شده با میلگردهای frp با استفاده از آیین نامه aci 440 و طراحی دال های بتنی مسلح شده با میلگرد فولادی با استفاده از آیین نامه aci 318 انجام شده است.جابه جایی رفت و برگشتی به وسط دهانه دال ها اعمال شده است. پاسخ دال های بتنی مسلح شده با frp به بارگذاری چرخه ای با دال های بتنی مسلح شده با فولاد مقایسه شده است.این مقایسه با استفاده از پارامترهای سختی، مقاومت و جذب انرژی انجام شده است.نتایج حاصل از این مقایسه نشان می دهد که دال های بتنی مسلح شده با میلگردgfrp در پایان بارگذاری چرخه ای، افت مقاومت، افت سختی بیشتر و جذب انرژی کمتری نسبت به دال های بتنی مسلح شده با میلگرد فولادی از خود نشان می دهند،اما دال های بتنی مسلح شده با cfrp دارای افت مقاومت و افت سختی و جذب انرژی کمتر نسبت به دال های مسلح شده با فولاد هستند.