مقدمه: پژوهش های متعددی در زمینه بار روانی و ابراز هیجان انجام شده است و نتایج نشان داده اند که ،داشتن کودک دارای نیازهای ویژه باعث فشارهای روانشناختی می شود. هدف:در این پژوهش ابراز هیجان و بار روانی در مادرانی که دارای کودکان با مشکلات گفتاری بودند با مادرانی که دارای کودکان بدون مشکلات گفتاری بودند مقایسه شد. روش:به این منظور تعداد50 نفر از مادران دارای کودکان با مشکلات گفتاری و تعداد 50 نفر از مادران دارای کودکان بدون مشکلات گفتاری به شکل نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در متغیرهای سن فرزند،سن مادر،تحصیلات مادر و وضعیت تاهل با همدیگر همتا سازی گروهی شدند و به سوالات پرسشنامه ابراز هیجانی به کودک و بار روانی پاسخ دادند.به منظور تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی(فراوانی ،میانگین ،انحراف معیار) و آمار استنباطی(tاستیودنت(مستقل)و ضریب همبستگی اسپیرمن) استفاده شده است. یافته ها: تفاوت معناداری بین ابراز هیجان در دو گروه مادران با و بدون مشکلات گفتاری به دست نیامد. در متغیر بار روانی تفاوت معناداری بین دو گروه از مادران گزارش گردید.همچنین بین ابراز هیجان و بار روانی در مادران دارای کودکان با مشکل گفتاری ارتباط مثبت معناداری به دست آمد در حالی که این یافته در مادران دارای کودکان بدون مشکل گزارش نگردید. نتیجه گیری:با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد که، مولفه های روانشناختی بارروانی و ابراز هیجان می توانند از عوامل تاثیرگذار در خانواده های دارای کودکان با مشکلات گفتاری باشند