فرایند مستندسازی و انتقال تجربیات در سازمان ها یکی از عوامل اساسی در یادگیری سازمانی محسوب شده و ضروری است تا از تجربیات و دانش های نهفته (ضمنی) و آشکار (صریح) افراد در سازمان ها به شیوه مناسبی بهره برداری گردد. به همین منظور، با توجه به اهمیتی که دانش های ضمنی و سرمایه های فکری افراد در سازمانی مانند بانک توسعه صادرات ایران دارا بوده، مستندسازی تجربیات یکی از ابزارهایی است که این بانک را قادر می سازد تا در رویارویی با مشکلات، اقدامات موثرتری انجام داده و از تکرار اشتباهات گذشته مصون بماند. در این تحقیق، هدف اصلی شناخت مقوله مستندسازی تجربیات و عوامل موثر بر آن است. نوع تحقیق از نظر هدف، کاربردی و روش اجرای آن توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان شاغل در شعب تهرانِ بانک توسعه صادرات ایران و حجم نمونه نیز با استفاده از روش کوکران تعداد 140 نفر محاسبه گردیده است. اطلاعات لازم از طریق مطالعات کتابخانه ای و همچنین بهره گیری از پرسشنامه ای شامل 11 عامل و 34 پرسش به روش طیف لیکرت که توسط محقق تهیه و تنظیم شده، گردآوری و پایایی پرسشنامه نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، 0/832 محاسبه گردیده است. همچنین با استفاده از آمار توصیفی (بررسی توزیع فراوانی مشخصات فردی پاسخ دهندگان به پرسشنامه) و آمار استنباطی (شامل آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف برای تعیین نوع توزیع داده ها، دوجمله ای برای آزمون فرضیه ها و فریدمن برای رتبه بندی عوامل) اطلاعات مربوطه تجزیه و تحلیل شده، که نتایج به دست آمده حاکی از این است که تمامی عوامل در نظر گرفته شده در تحقیق حاضر بر فرایند مستندسازی تجربیات کارکنان بانک توسعه صادرات ایران تأثیرگذار می باشند. بر پایه این نتایج، عوامل "دانش و مهارت، ارزش ها، فرهنگ، ویژگی های ذاتی و فردی، فناوری، انگیزه، سیستم ها و روش ها، مدیریت، آموزش، امور مالی و موسسات اثرگذار و ناظر" به ترتیب، عوامل تأثیرگذار بر فرایند مستندسازی تجربیات کارکنان بانک توسعه صادرات ایران می باشند. در پایان این مطالعه نیز بر اساس نتایج حاصل، پیشنهادهایی ارایه گردیده است.