چکیده پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان اثربخشیآموزش تکنیک های شناختی طرح واره درمانی بر کاهش طرح واره های ناسازگار اولیه افراد افسرده در شهر تهران انجام شد. برای این منظور34 نفر از افراد افسرده با استفاده از اجرای پرسش نامه ی افسردگی بک (ii)انتخاب شدند. مصاحبه تشخیصی ساختاریافته بر اساس dsm-iv و فرم کوتاه پرسش نامه ی طرح واره یانگ به منظور غربال نهایی اجرا گردید و در نهایت متغیر مستقل بر روی 5 نفر از مراجعینی که ملاک ورود به پژوهش را داشتند، اجرا شد. از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه استفاده شد و با استفاده از روش تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی، داده های حاصل تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش میزان طرح واره های ناسازگار اولیه افراد افسرده را کاهش داده و متعاقبا موجب بهبود افسردگی آن ها می شود، هم چنین این اثربخشی تا یک ماه و نیم پس از مداخله نیز تداوم می یابد. کلیدواژگان: تکنیک های شناختی طرح واره درمانی،طرح واره های ناسازگار اولیه، افسردگی.