تقدیر ، باوری است که اعتقاد داشتن یا نداشتن به آن نقش مهمی در زندگی افراد ایفا می کند. این باور بین اقوام مختلف به اشکال مختلف رواج دارد که اقوام ایرانی هم از این قاعده مستثنی نیستند و اعتقاد عمیقی به تقدیر دارند. باور به تقدیر بین ایرانیان معلول علل مختلفی ست، عللی که شامل ویژگی های شخصیتی ، نوع حکومت ها و شرایط اجتماعی می شود اعتقاد به تقدیر در دوره های مختلف تاریخی ایران در بین مردم پر رنگ بود و این مساله را مستندات مختلفی تایید می کند. گرشاسب نامه ، به عنوان اثری ادبی که انعکاس دهنده روحیات جامعه مولدش است این باور را هم انعکاس می دهد و چون داستان های مربوط به ایران باستان را روایت می کند و از طرفی در دوره اسلامی نوشته شده بستر خوبی ست برای رصد کردن این باور در دوره های مختلف تاریخی ایران که در نهایت به این نتیجه رسید که تقدیر باوری در گرشاسب نامه نمودی بارز دارد اگرچه در لایه های نهفته این اثر می توان با این باور مواجه شد و در ظاهر نمود چندانی ندارد.