در این پژوهش انواع استعاره های مفهومی/شناختی در سه قصیده از اشعار پروین اعتصامی مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از این تحقیق این است که نشان دهد استعاره تنها یک صنعت ادبی یا زینت زبانی نیست، بلکه ابزاری شناختی یا پدیده ای از فرآیندهای تفکر بشری است که در زبان روزمره بکار می رود ونیز نقش مهمی در القای معنای مورد نظر شاعر دارد. این تحقیق می تواند به مترجمان متون ادبی در انتخاب راهبردهای ترجمه کمک کند تا با توجه به تفاوت های فرهنگی میان دو زبان، مناسب ترین راهبرد را برای ترجمه استعاره های مفهومی برگزینند.یافته های این پژوهش نشان داد که تعداد زیادی از استعاره ها دردو زبان همانند است و استراتژی اول کووچش پربسامدترین استراتژی ترجمه بکارگرفته شده توسط دو مترجم می باشد. در ضمن پربسامدترین حوزه های مبدأ و مقصد در دو زبان نیز یکسان است. علت این امر می تواند این باشد که مترجمین ایرانی سعی براین داشته اند که عین کلام پروین را در ترجمه هایشان منعکس کنند، و یا این که اصولاً اکثر استعاره ها جهانی هستند.