در جهان رو به توسعه کنونی پرداختن به نظریات نوین شغلی و بررسی جوانب مختلف آن، از جمله بررسی ارتباط و میزان تطابق آن با ویژگی های شخصیتی افراد، از یک سو راهی است به سوی افزایش بهره وری شغلی کارمندان، و از سوی دیگر منجر به افزایش موفقیت و رضایت شغلی آنان خواهد شد. از آنجا که پژوهشگران، عصر جدید شغلی را، عصر فراحدی شغلی می دانند در این پژوهش ضمن تلاش برای بومی سازی مفهوم فراحدی شغلی، به بررسی رابطه ویژگی های شخصیت با نگرش فراحّدی شغلی کارمندان دانشگاه علامه طباطبایی(ره) پرداخته شد. نگرش فراحدی شغلی به نگرش افرادی گفته می شود که علاقه مندند فراتر از مرزهای فیزیکی و روانی شغل خود، به همکاری با سازمان های مختلف بپردازند. جامعه آماری شامل کارمندان دانشگاه علّامه طباطبایی در سال تحصیلی 1391-1392 بود. نمونه مورد نظر شامل226 نفر از کارمندان که به طور تصادفی انتخاب شدند، بود. برای سنجش نگرش فراحدی شغلی افراد از پرسشنامه نگرش فراحّدی شغلی بریسکو و همکارانش که از دو مولفه طرز تفکر فراحد و اولویت تغییر پذیری تشکیل شده است، استفاده شد. همچنین برای سنجش ویژگی های شخصیتی افراد از پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئوneo-ffi استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و معادلات ساختاری) استفاده شد، که نتایج حاکی از این بود که ویژگی شخصیتی برونگرایی با 99 درصد اطمینان پیش بینی کننده مناسبی برای طرز تفکر فراحد است، همچنین ویژگی های عصبیت و وجدانی بودن نیز با 99 درصد اطمینان پیش بینی کننده های معکوس مناسبی برای اولویت تغییرپذیری هستند. بنابراین می توان گفت کارمندانی که برونگرایی بیشتری دارند احتمالا طرز تفکر فراحد بالاتری خواهند داشت و کارمندانی که عصبیت کمتری دارند، اولویت تغییرپذیری بیشتری داشته و نیز کارمندان با میزان کمتر وجدانی بودن، احتمالا از اولویت تغییرپذیری بالاتری برخوردارند.