پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارت ابراز وجود بر گرایش به اعتیاد پسران نوجوان 11 تا 18 سال شهر مزار شریف افغانستان انجام گرفت. برای این منظور آزمون اعتیادپذیری (aps) در بین 30 داوطلب اجرا شد که 15 نفر از آنان به گروه کنترل و 15 نفر به گروه آزمایش اختصاص داده شده بودند. از طرح پژوهشی ایستا از میان طرح های شبه آزمایشی در این مطالعه استفاده شده و پس از آموزش مهارت ابراز وجود در 8 جلسه 1.5 ساعته از افراد دو گروه پس آزمون (پرسشنامه aps) گرفته شد. در نهایت نمرات استخراج شده از پرسشنامه ها در نرم افزار stata نسخه 12 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته و توسط آزمون t مستقل در بررسی اختلاف میانگین های دو گروه مشخص شد که آموزش ابراز وجود بر مصرف مواد و اعتراف و پذیرش آن اثر مثبت دارد اما در نمرات کلی اعتیادپذیری و مقیاس های آمادگی به اعتیاد و وابستگی به مواد تاثیر معناداری در سطح معناداری 95% مشاهده نشد. به نظر می رسد بهبود مهارت های ابراز وجود با ایجاد اثر مثبت بر اعتماد به نفس، پذیرش خویشتن، احترام به حقوق خود و دیگران و غیره سبب کاهش نمرات افراد در این آزمون و مقیاس های آن می شود؛ لیکن در گرایش به اعتیاد عوامل فرهنگی فراوانی وجود دارد که اصلاح تمامی آن ها توسط تک مداخله ای چون ابراز وجود امکان پذیر نیست و نیاز به مداخلات گسترده تر روان درمانی و نیز کمک گرفتن از مراجع مسئول و کمک های مردم به منظور کسب نتایج مطلوب در پیشگیری به اعتیاد نوجوانان کشور افعانستان ضروری به نظر می رسد.