این پژوهش بررسی آموزه های اخلاقی در اندیشه و آثار شهید چمران و تطبیق آن با کلمات قصار نهج البلاغه می باشد. در این راستا با روش تحلیل محتوا، مهمترین مولفه های نگرش اخلاقی در آثار شهید چمران، در دو بخش نیایش های او که آثاری کاملاً ادبی و خاطره ها و شرح حال ها که جزء انواع ادبی محسوب می شوند، بررسی و با حکمت های نهج البلاغه ذکر شده و سپس مقایسه ای اجمالی بین آن ها صورت گرفته است. شهید چمران از چهره های مشهور عرصه ی ادبیات دفاع مقدس و نمونه ی عالی عارفی وارسته و انسانی کامل است، که بعد از قرآن بیشترین تأثیر را از نهج البلاغه و کلام امام علی(ع) پذیرفته است. او در آثارش از نهج البلاغه در زمینه های مختلف بهره برده است که از آن جمله می توان به برخی از مضامین اخلاقی اشاره نمود و تأثیر کلام و سیره ی آن امام همام را در آثار او مشاهده کرد. عمل به بایدها و پرهیز از نبایدها تنها بخشی از تعریف اخلاق بوده و لازم است به موارد دیگری نیز توجه شود. اعتقاد و ایمان راسخ، دعا و نیایش، عبادت و پرستش، شکر نعمت، عدالت ورزی، تسلیم و رضا، توکل، حق طلبی، ظلم ستیزی، تواضع و فروتنی، احسان و نیکی، صداقت و راستگویی، علم و دانش، نظم در امور، انفاق و بخشش در راه خدا، پند پذیری، عفو و گذشت، یتیم نوازی و یاری نیازمندان، امر به معروف و نهی از منکر، نکوهش دروغ و نفاق، موضوعاتی است که در کنار بایدها و نبایدهای اخلاقی مورد نظر قرار گرفته است.