دراین تحقیق نهشته های سازند تاربور در 10 کیلو متری جنوب غرب سمیرم ازتوابع استان اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است. سازند تاربور درناحیه مورد مطالعه با ضخامت 780 متر متشکل از شیل های سبز خاکستری و قرمز و آواری همراه با چند واحد کربناته حاوی ساختارهای رودیستی می باشد. این سازند در برش مورد مطالعه به صورت تدریجی وهم شیب بر روی سازند امیران (شیل های خاکستری روشن مایل به آبی ) واقع شده و مرز بالایی آن با سازند کشکان (کنگلومرا مارن و ماسه سنگ )هم شیب وناپیوسته به نشانه عدم رسوبگذاری و فرسایش است. بر اساس ویژگی های سنگ شناسی، سنگ های سازند تاربور در پنج واحد سنگ چینه ای طبقه بندی گردیدند.بر مبنای جنس و گونه های فرامینیفری بنتیک شناسایی شده، گسترش زمانی، پخش و پراکندگی و ظهور و ناپدید شدن گونه ها می توان بایوزون : omphalsocyclu – loftusia –assemblage zone را برای سازند تاربور در برش مورد مطالعه معرفی کرد. داده های زیست چینه نگاری بر اساس مجموعه فرامینیفرهای بنتیک و رودیست ها، بیانگر سن ماسترئشتین پسین برای توالی مورد مطالعه می باشد.بر اساس مشاهدات صحرایی و مطالعات سنگ شناسی و تجزیه و تحلیل پتروگرافی کمربند رخساره ای تخریبی مربوط به محیط کم عمق (lsh)، عمیق دریا (osh)، پهنه جزر و مدی (tsh) و کمربند رخساره هیبریدی مربوط به پهنه جزر و مدی (tss) و هشت ریزرخساره کربناته مربوط به محیط رسوبی مرداب (l1 , l2 ,l3)، سد (b2 و b1) و دریای باز (,o3 , o2 o1) در نهشته های سازند تاربور در منطقه مورد مطالعه تشخیص داده شده است. ضخامت زیاد رخساره های مربوط به محیط های کم عمق نشان دهنده این است که نهشته های سازند تاربور در ناحیه مورد مطالعه در یک پلاتفرم کربناته دریای اپی کنتینانتال از نوع رمپ هموکلینال تشکیل شده اند. کم بودن مرجان ها و بریوزوئرها به همراه فراوانی و تنوع فرامینیفر ها و حضور رودیست ها، می تواند نشان دهنده شرایط یوتروفیک باشد که برای زیست رودیست ها مناسب و برای مرجان ها نامناسب است.