چکیده ادبیات اقلیمی و روستایی گونه ای از ادبیات است که فضاهای روستایی را در خود منعکس می کند؛ همچنین رویکردی بنیادین و تقریباً نوظهور محسوب می شود که در قرن حاضر حدوداً هم زمان با دوره ی حکومت پهلویِ اول مورد توجه قرار گرفت. تحولات اجتماعی و فرهنگی دهه ی 1340، از جمله انقلاب سفید، نفوذ اندیشه های مربوط به حزب توده و اهمیت یافتن مکتب ادبی رئالیسم در میان نویسندگان روستایی نویس، در شکل گیری ادبیات اقلیمی و قوام آمدن آن نقشی مهم و اساسی داشته است. غلامحسین ساعدی و جلال آل احمد از نویسندگانی هستند که پیشروی ادبیات اقلیمی محسوب می شوند. یکی از مهم ترین نویسندگانی که در این دوره در زمینه ی ادبیات اقلیمی فعالیت چشمگیری داشته است، امین فقیری می باشد که اوج نبوغ و هنر داستان نویسی خود را در مجموعه ی دهکده ی پرملال نشان داده است. اغلب آثار امین فقیری در حوزه ی ادبیات روستایی و اقلیمی می گنجد و مانند دیگر آثار نوشته شده در این حوزه، علاوه بر نشان دادن تفاوت های زندگی در شهر و روستا، به مضامینی چون فقر، جهل، بیگانه ستیزی، اعتراض، نشان دادن آداب و رسوم روستایی و برجسته کردن جنبه ی فولکلور آن؛ همچنین نشان دادن وابستگی روستاییان به زمین و آب، می پردازد. در این پژوهش ویژگی های ادبیات روستایی چه در حیطه ی فرم و چه در حیطه ی محتوا بیان می شود و ضمن ذکر اهمیت و جایگاه امین فقیری در ادبیات اقلیمی، ویژگی های نام برده، در آثار منتخب او بررسی می شود.

به منظور بررسی رابطه انواع سبک های تفکر و سازگاری آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال دوم و سوم مقطع متوسطه شهرستان کاشان از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای در پنج رشته تحصیلی ( ریاضی . تجربی . انسانی . فنی حرفه ای . کار و دانش ) استفاده شد.در این پژوهش سیزده نوع سبک تفکر مورد بررسی قرار گرفته اند. مقیاس های سنجش در این مطالعه ، فرم کوتاه شده پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ – واگنر با 65 سوال ، سازگاری آموزشی از پرسشنامه سینها و سینگ با 20 سوال و پیشرفت تحصیلی،معدل کل دانش آموزان می باشد. یافته های پژوهشی حاکی از آن است که: جنسیت و رشته تحصیلی در رابطه بین متغیرهای سبک تفکر، سازگاری آموزشی و پیشرفت تحصیلی، نقش دارند. بین سازگاری آموزشی و پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد. درمقایسه بین سبک ها با توجه به جنسیت،دختران قانونگذارتر و برون نگرتر از پسران هستند . دانش آموزان دختر در مقایسه با دانش آموزان پسرسازگارترند.

پروین اعتصامی از شاعران پرآوازه ی معاصر ادب فارسی که در سرودن اشعار خود به سبک و سیاق پیشینیان رفته و یکی از آخرین حلقه های سلسله ی ادبیات کهن ایران است. او برای بیان افکار و مسائل اخلاقی، اجتماعی و سیاسیِ خود، اغلب اشعار خود را در قالب فابل، داستان و مناظره سروده است؛ همین امر سبب حضور عناصر نمایشی و داستانی در اشعار او شده است. در این پژوهش سعی شده تا جنبه های نمایشی اشعار او از طریق تحلیل عناصر آن مورد بررسی قرار گیرد.