هدف این پژوهش مقایسه سطوح اضطراب و افسردگی دانش آموزان دختر و پسر پایه چهارم و پنجم ابتدایی دارای ناتوانی خواندن و دانش آموزان عادی بود. بدین منظور نمونه ای به حجم 120 نفر، شامل 60 دانش آموز با ناتوانی یادگیری خواندن (30 دختر و 30 پسر) و 60 دانش آموز بهنجار (30 دختر و 30 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از دبستان های عادی نواحی چهارگانه و همچنین از پنج مرکز اختلالات یادگیری شهرستان اهواز انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که سطوح اضطراب و افسردگی بین دانش آموزان دارای ناتوانی خواندن و عادی، دارای تفاوت معناداری نمی باشند. یافته ها بیانگر این نکته بود حمایت ویژه از دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری، می تواند موجب تعدیل نشانه های اختلالات هیجانی مانند اضطراب و افسردگی که غالبا همبود با اختلالات یادگیری می باشند، گردد.