هدف این تحقیق ارائه یک مدل برای افشاء مسئولیت اجتماعی شرکت ها و تحلیل وضعیت موجود این شاخص ها در گزارش های شرکت های بورسی ایران برای شناسائی شکاف بین وضعیت موجود و انتظارات ذینفعان است. در تحقیق حاضر، ابعاد، مولفه ها و شاخص های افشاء مسئولیت اجتماعی شرکت ها را با مطالعه استانداردها و رهنمودهای شناخته شده بین المللی و منطقه ای و از طریق روش های پرسشنامه و تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر در یک چارچوب جامع ارائه داده است. همچنین، وضعیت موجود و سطح افشاء شاخص های مسئولیت اجتماعی در شرکت ها، از طریق تحلیل محتوا گزارشات هیئت مدیره شرکت های ایرانی مورد ارزیابی و تحلیلقرار گرفته است.ضمناً بررسی ارتباط بین رتبه حاکمیت شرکتی، سطح افشاء مسئولیت اجتماعی شرکت ها و عملکرد مالی شرکت ها براساس معیارهای مبتنی بر داده های حسابداری و داده های بازار با در نظر گرفتن برخی از ویژگی های شرکت ها صورت گرفته است. در تحلیل عاملی و تحلیل مسیر، کلیه شاخص ها و ضرایب نشان دهنده برازش مناسب مدل ارائه شده تحقیق جهت تبیین ارتباط و تاثیر گذاری شاخص ها، مولفه ها و ابعاد برای سنجش مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکت ها در ایران بوده است.همچنین،یافته های تحلیل محتوای گزارشات هیئت مدیره شرکت ها بیانگر این است که در وضعیت موجود، متوسط درصد افشاء مسئولیت اجتماعی شرکت ها نسبت به کل شاخص های افشاء مدل پیشنهادی تحقیق به ترتیب در بعد اقتصادی19%، بعد اجتماعی12%، بعد محیطی 11% و کل ابعاد آن بطور متوسط 13% می باشد. بطورکلی، نتایج نشان دهنده سطح پایین افشاء ابعاد مسئولیت اجتماعی در شرکت های بورسیاست که نشان دهنده شکاف وضعیت موجود از انتظارات ذینفعان است. از این رو،تدوین الزامات و استانداردهای مناسب برای گزارشگری و افشاء این شاخص ها در گزارشات سالانه شرکت ها برای پاسخگوئی به انتظارات ذینفعان در بازار سرمایهایران ضروری می باشد. درنهایت، کلیه فرضیات تحقیق مورد تایید قرار گرفت که نشان داد رتبه حاکمیت شرکتی بر سطح افشاء مسئولیت اجتماعی شرکت ها تاثیر معنی دار داشته و ضمناًسطح افشاء مسئولیت اجتماعی شرکت ها نیزدارای تاثیر معنی دار روی عملکرد مالی شرکت ها بوده است.

در پژوهش حاضر این پرسش مطرح شد که آیا در سطح شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، ارتباطی معنادار بین سطح افشای مسئولیت های اجتماعی شرکت و گریز مالیاتی آن وجود دارد یا خیر. به این منظور، از داده های 98 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 تا 1390، رگرسیونی چندمتغیره و مدل اثرات ثابت وروشحداقلمربعاتتعمیم یافته برآوردی، استفاده شد. نتیجه بررسی ها نشان داد که گزارشگری مسئولیت اجتماعی شرکت ها نمی تواند نشانی از گریز یا عدم گریز مالیاتی آنان باشدعلت این موضوع را نیز می توان در عدم توسعه یافتگی موضوع گزارشگری مسئولیت اجتماعی شرکت ها در ایران جستجو کرد و در واقع، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، توجه جدی به موضوع گزارشگری مسئولیت اجنماعی ندارند.