به دنبال اصل تفکیک میان رزمندگان و غیرنظامیان قاعده ای تحت عنوان «ممنوعیت استفاده از سپر انسانی» وارد حقوق بشردوستانه بین المللی شده که برخلاف صراحت معاهدات بین المللی به مطلق بودن رعایت آن، ابهامات بسیاری پیرامون آن وجود دارد. برخی با مشارکت مستقیم دانستن سپر شدن داوطلبانه مدعی اعمال حمایت های خاصّ سپر انسانی تنها نسبت به سپرهای انسانی غیرداوطلبانه بوده و عده ای دیگر در موضعی مخالف معتقد به بهره مندی تمامی سپرهای انسانی از حمایت های مزبور هستند. البته این اختلاف نظرها در نحوه ی نقض ممنوعیت استفاده از سپر انسانی نیز تداوم داشته و چالش های بیشتری را در عرصه ی حقوق بشردوستانه ایجاد می نماید. در این نوشتار نقاط مبهم و تاریک موجود از طریق بررسی مفاهیم مرتبط با قاعده ی ممنوعیت استفاده از سپر انسانی روشن گردیده، با این امید که در تحقق آرمان های متعالی حقوق بشردوستانه گام کوچکی برداشته شود.