مدیریت منطقه ای و فقدان دید یکپارچه نگر در سطح مناطق شهری بعنوان یکی از رویکردهای مهم در نظام برنامه ریزی ایران مورد غفلت واقع شده است. از طرفی مطالعات و پژوهش های اندکی هم که در این زمینه انجام شده، بیشتر در خصوص کلان شهر ها و مجموعه های شهری صورت گرفته است در حالی که شهرهای میانی و نواحی پیرامونی وابسته به آن به عنوان حلقه واسط میان کلان شهرها و شهرهای کوچک در صورت اعمال مدیریت منطقه ای می توانند نقش عمده ای را در روند توسعه مناطق و در نهایت توسعه پایدار ایفا کند. از آنجا که تفرق سیاسی یکی از مهمترین چالشهای مدیریت این نواحی قلمداد می شود برای مقابله با آن مدل های مدیریتی متعددی تحت عنوان منطقه گرایی یا حکمروایی منطقه ای ارائه شده است. این پژوهش در پی تحلیل و ارائه الگوی مدیریت منطقه ای برای نواحی شهری با مرکزیت شهر های میانی است. یافته های بدست آمده از مطالعه، سه نوع مدل منطقه گرایی را ارائه داده است. مدل ایده آل، مدل مطلوب و مدل ممکن. مدل ایده آل بدست آمده در این تحقیق، مدل ساختاری است که مدلی است آرمانی. در این الگو تقسیمات کشوری و منطقه بندی ها بر اساس واقعیت های علمی، عملکردی صورت خواهد گرفت نه بصورت انتزاعی؛ به همین دلیل لازم است تغییرات کلی در ساختار سیاسی و اداری کشور صورت گیرد. مدل بدست آمده مطلوب ایجاد نهاد فرادست منطقه ای با حضور تمامی ذی نفعان ناحیه ای است. ؛ این مدل بیشتر در صدد بالابردن سطح مشارکت، همکاری و تعامل نهادهای موجود در منطقه از طریق دخالت دادن بیشتر عناصر ناحیه ای و مشارکت نهادهای محلی و به نوعی تمرکز زدایی از سطح استان به سطح ناحیه است از طریق ایجاد نهاد جدیدی در سطح ناحیه . تشکیل شورا منطقه ای در استانداری مدل ممکن استخراج شده از نتایج تحقیق است. شورایی متشکل از نماینده شهرداری های ناحیه، شوراهای شهرستان فرمانداران، سازمانها و دستگاهی اداری و بخش خصوصی. هدف شوراهای منطقه ای افزایش ارتباطات، همکاری و هماهنگی میان حکومت های محلی در حوزه برنامه ریزی و برنامه های اجرایی در سطح موضوعات منطقه ای است.این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و کیفی است؛ و از دو روش اسنادی،کتابخانه ای و ایزار مصاحبه عمقی در آن استفاده شده است. نتایج تحقیق، امکان کاربرد این نظریه ها و مدل های منطقه گرایی را از لحاظ تئوری در ایران تایید می کنند. ولی در بعد عملی مدلهایی که در نتیجه تحقیق بدست آمد جهت اجرایی شدن نیازمند به حرکتی تدریجی و گام به گام دارند