پایان نامه ی حاضر پژوهشی است در باب فرایندهای واژ-واجیِ سمنانی در چارچوب واج شناسی زایشی خطی. در این راستا ابتدا پژوهش های پیشین سمنانی و پژوهش های همسو با آن که در زمینه ی صرف و واج شناسی زایشی انجام شده اند، معرفی گردیده است. سپس مبانی نظری واج شناسی زایشی، جایگاه آن در زبان شناسی و توصیف قواعد واژ-واجی مطرح شده اند. دست یابی به ماده ی خام پیکره ی زبانی از طریق تهیه ی پرسش نامه های هدایت شده انجام شده است و کلیه ی داده ها از گویشوران سمنانیِ ساکن شهرستان سمنان به دست آمده اند. هدف اصلی این پژوهش، معرفی، توصیف و تبیینِ فرایندهای واژ-واجی گونه ی سمنانی در چارچوب واج شناسی زایشی است. نتایج حاصل از این تحقیق این است که بسیاری از فرایندهای صرفی در گونه ی سمنانی از طریق تغییرات آوایی اعمال می گردد؛ مانند فرایندهای صرفیِ تغییر زمان در فعل و حالت در اسم. رایج ترین فرایندهای واژ-واجیِ سمنانی درج، حذف و تغییر آوایی است. در پایان به این نتیجه می رسیم که در جمع آوری دستاوردهای تحقیق در چارچوب واج شناسی زایشی معیار، انگاره ی spe قادر به تبیین تغییرات تلفظی ساختارهای تصریفی در سمنانی می باشد.