هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر سرمایه در گردش بر عملکرد رقابتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با کاربرد روش گشتاورهای تعمیم یافته (gmm) و شبکه های عصبی مصنوعی (ann) است. به همین منظور سه فرضیه اصلی و نه فرضیه فرعی تدوین و داده های مربوط به 120 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره ی زمانی بین سال های 1383 تا 1390 مورد استفاده قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از تکنیک گشتاورهای تعمیم یافته، شبکه های عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد بین دفعات گردش موجودی کالا و چرخه ی تبدیل وجه نقد با عملکرد رقابتی رابطه ی منفی و معناداری وجود دارد و نیز بین دفعات گردش حساب های پرداختنی و عملکرد رقابتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، رابطه بین دفعات گردش حساب های دریافتنی و دفعات گردش دارایی های آنی با عملکرد رقابتی در شرکت های بورسی تایید نشد. همچنین، نتایج نشان داد بین شاخص فراگیر نقدینگی و نسبت آنی با عملکرد رقابتی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد و نیز بین نسبت نقدینگی و عملکرد رقابتی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، رابطه بین مانده نقدی خالص و عملکرد رقابتی در شرکت های بورسی تایید نشد. از طرفی، نتایج حاکی از برتری روش شبکه های عصبی مصنوعی بهینه سازی شده با الگوریتم ژنتیک بر دیگر روش ها می باشد.