چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی معلمان دوره ابتدایی شهرستان یزد ازاختلالات گفتاری درسال تحصیلی 89-1388 انجام شده است. این تحقیق ازنوع کاربردی و شیوه انجام آن ، توصیفی و از نوع زمینه یابی و همبستگی بوده و روش اجرای آن پیمایشی است. جامعه آماری 1201 نفر و حجم نمونه مورد مطالعه 170نفرمعلم ابتدایی بوده است که باروش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. ابزاراندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته ای است که به دوبخش قابل تفکیک می باشد: بخش اول اطلاعاتی راجع به عوامل شخصی وشغلی معلم وبخش دوم شامل سنجش میزان آگاهی معلمان ازاختلالات گفتاری . جهت تعیین پایایی آزمون ،ازروش همسانی درونی استفاده شده است.بعبارتی این آزمون ابتدا بر روی گروه کوچکی (30 نفر) اجرا شده و ضریب پایایی به روش آلفا ی کرانباخ (937/0=(? محاسبه گردیده است. روایی پرسشنامه نیز به روش محتوایی برآورد شده است. اطلاعات جمع آوری شده ازپرسشنامه مذکور با روشهای آماری توصیفی و استنباطی موردتحلیل قرار گرفت .آزمونهای آماری مورداستفاده دراین پژوهش شامل آزمون tمستقل،t تک نمونه ای و تحلیل واریانس یکراهه میباشد.براین اساس نتایج زیر بدست آمد : 1- میزان آگاهی معلمین دوره ابتدایی شهرستان یزد، نسبت به اختلالات گفتاری دانش آموزان، در سطح مطلوبی نمی باشد. 2- بین میزان آگاهی معلمین مرد و زن، نسبت به اختلالات گفتاری، تفاوت معنادار وجود ندارد. 3- بین میزان آگاهی معلمین، نسبت به اختلالات گفتاری، با توجه به مدرک تحصیلی آنان ، تفاوت معنادار وجود ندارد. 4- بین میزان آگاهی معلمین، نسبت به اختلالات گفتاری، با توجه به سابقه خدمت آنان تفاوت معنادار وجود ندارد. 5- بین میزان آگاهی معلمین، نسبت به اختلالات گفتاری با توجه به رشته تحصیلی آنان تفاوت معنادار وجود دارد. برای تعیین گروه متفاوت، از آزمون lsd استفاده شده است که تفاوت میانگین نمرات، از لحاظ آماری، بین رشته های تحصیلی زیر معنادار بوده است: روان شناسی و علوم پایه، روان شناسی و سایر رشته ها، علوم تربیتی و علوم پایه، علوم تربیتی و سایر رشته ها، آموزش ابتدایی و علوم پایه، آموزش ابتدایی و سایر رشته ها. 6- بین میزان آگاهی معلمین، نسبت به اختلالات گفتاری با توجه به واحدهای درسی مرتبط گذرانده شده در دوره تحصیلی، تفاوت معنادار وجود دارد.