سبک فرزندپروری یکی از ابعاد سبک زندگی هر فرد است که مجموعه ای از رفتارها و تعاملات والد ـ فرزند را در طول دامنه گسترده ای از موقعیت ها توصیف می کند. شیوه فرزندپروری عاملی اثرگذار است که نقش مهمی در آسیب شناسی روانی و رشد فرزندان ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر، شناخت رابطه سبک های ادراک شده فرزندپروری والدین با بهزیستی روانشناختی، درماندگی روانشناختی و موفقیت تحصیلی فرزندان بود. بر اساس پیش بینی احتمال ریزش نمونه و با توجه به جمعیت آماری و جدول گرجسی و مورگان، تعداد 600 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و تصادفی ساده از میان 10 مدرسه دخترانه از مناطق مختلف شهر کاشان انتخاب شدند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، تعداد 484 نفر به صورت کامل و دقیق به پرسشنامه ها پاسخ داده بودند که به عنوان نمونه اصلی انتخاب و نتایج آنها تحلیل شد. از دانش آموزان خواسته شد تا مقیاس سلامت روانی (mhi-28) و پرسشنامه اقتدار والدین (paq) را تکمیل کنند و موفقیت تحصیلی با معدل امتحانات نهایی دانش آموزان ارزیابی گردید. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص ها و روش های آماری شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سبک فرزندپروری ادراک شده والدین با بهزیستی روانشناختی فرزندان رابطه معنادار دارد. سبک های فرزندپروری ادراک شده والدین توانستند درماندگی روانشناختی فرزندان را پیش بینی کنند. همچنین سبک های فرزندپروری ادراک شده والدین با موفقیت تحصیلی فرزندان رابطه معنادار داشت. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که هماهنگی و ناهماهنگی ترکیب های سبک های فرزندپروری والدین با بهزیستی و درماندگی روانشناختی و موفقیت تحصیلی فرزندان رابطه معنادار دارد.