هدف پژوهش حاضر بررسی فلسفه تعلیم و تربیت از دیدگاه خسرو باقری به عنوان یک متفکر معاصر اسلامی است. در پژوهش حاضر با توجه به دسته بندی های رایج فلسفه، مباحث فلسفه تعلیم و تربیت از سه بعد هستی شناسی، معرفت شناسی و ارزش شناسی بر اساس دیدگاه دکتر خسرو باقری مورد بررسی قرار گرفته اند. روش پژوهش پارادایم کیفی بوده و رویکرد توصیفی – تفسیری مورد استفاده قرار گرفته است. داده یابی این پژوهش بر اساس روش اسنادی می باشد که بر اساس آن کتاب ها و مقالات باقری در حوزه ی تعلیم و تربیت مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن بودند که باقری در حوزه مختلف فلسفی دارای نوآوری هایی می باشد. در زمینه هستی شناسی انسان عامل، در بحث معرفت شاسی رئالیسم عالمانه و واقع گرایی سازنده گرا، در بحث ارزش شناسی اخلاق اکثری مهم ترین نوآوری های ایشان بوده است ودربحث روش شناسی فلسفی باقری رویکرد های فلسفی را در مقام روش و ساختار تلقی می-کنند.