با توجه به ساختار جامعه ایران که یک جامعه در حال گذار است، باروری و مسائل مرتبط با آن می تواند خطر پیری جمعیت در چند سال آینده و یا رویارویی با موج دوم انفجار جمعیت را به دنبال داشته باشد، بررسی تأثیری که مادران امروزی در اثر تصورات قالبی برای تعیین زمان فرزندآوری و فاصله گذاری موالید انتخاب می کنند، بر جمعیت کشور و برنامه های کلان مملکتی اثرگذار خواهند بود. در پژوهش حاضر توجه به عوامل فردی مورد تأکید قرار گرفته است. پژوهش حاضر به روش پیمایشی مقطعی است، داده های تحقیق به وسیله پرسشنامه و با مراجعه به درب منازل، از میان زنان متأهل 15-49 ساله ساکن، شهر شیراز جمع آوری شده است. روش نمونه گیری سیستماتیک و حجم نمونه 390 نفر بوده است. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ و اعتبار آن صوری بوده است. نتایج تحقیق نشان از این دارد، که تصورات قالبی با فاصله گذاری موالید رابطه معکوس و منفی دارد. همچنین تحصیلات زنان با فاصله گذاری رابطه مستقیم و مثبت دارد. سن ازدواج و سن مادران در فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند رابطه معکوس و منفی دارد. فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند بر فاصله تولد فرزند اول تا دوم تأثیر مثبت و مستقیم دارد. سن مادران و تعداد فرزندان ایده آل با فاصله تولد فرزند اول تا دوم رابطه رابطه معکوس و منفی دارد. برخلاف دیگر تحقیقات میان اشتغال مادران و همسرانشان با فاصله گذاری موالید ارتباط معناداری یافت نشد.