پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش های کارکنان دانشگاه شاهد بر اساس مدل کرک پاتریک و با روش توصیفی پیمایشی انجام شده است. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه ی کارکنان طرح جامع دانشگاه شاهد بوده است که در دوره های آموزشی غیر حضوری ای که در سال 1391 برگزار گشته است، شرکت داشته اند. هم چنین سرپرستان آن کارکنان نیز جهت پاسخ گویی به بخش هایی از عملکرد کارکنان خود، جزو جامعه ی پژوهش بوده اند. نمونه ی پژوهش حاضر نیز به تفکیک هر یک از دوره های آموزشی و بر اساس فرمول کوکران برآورد شده و با عنایت به روش نمونه گیری طبقه ای سهمی و سپس نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شده است که تعداد نمونه در کل 328 نفر بوده است که از بین این تعداد، 249 نفر به سوالات ابزار پژوهش پاسخ داده اند. ابزار گردآوری داده ها نیز در سطوح اول (واکنش)، سوم (رفتار) و چهارم (نتایج) مدل کرک پاتریک، پرسشنامه های محقق ساخته ی بسته پاسخ بوده و به منظور گردآوری اطلاعات مربوط به سطح دوم مدل (یادگیری) نیز، نمرات ارزشیابی پایانی شرکت کنندگان در دوره های آموزشی مورد استفاده قرار گرفته است. میزان پایایی ابزارهای پژوهش نیز بر اساس فرمول آلفای کرانباخ محاسبه شده است. به منظور تجزیه تحلیل داده ها نیز از نرم افزارspss و از روش های آمار توصیفی (توزیع فراوانی و درصد، میانگین، انحراف استاندارد و خطای انحراف استاندارد) و هم چنین آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای) استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن بوده که میزان اثربخشی دوره های آموزشی مورد بررسی در سطح اول مدل کرک پاتریک در حد متوسط بوده است و هم چنین در سطح دوم، میزان یادگیری کارکنان در دوره های بررسی شده بالاتر از سطح میانگین فرضی و معنادار بوده است. در سطح سوم مدل نیز، دوره های آموزشی برگزار شده اثربخشی متوسطی بر رفتار و مهارت های شغلی کارکنان داشته اند. در سطح چهارم مدل و از دیدگاه سرپرستان کارکنان، دوره های آموزشی مورد بررسی به میزان متوسط به تحقق اهداف بلند مدت و کوتاه مدت سازمان کمک نموده اند.